اين امتياز ممكن است در قسمت هايي از طول مسير وجود نداشته باشد.در اين فواصل، جهت ايمني و پايين رفتن سطح ريسك مخاطرات، اجازه سبقت از رانندگان سلب مي گردد.
به عنوان مثال ، فاصله ديد يكي از عوامل محدود كننده سبقت در مسيرها مي باشد. اما گاهي رانندگان بدون توجه به اين امر به سبقت مبادرت مي ورزندكه مطمئنا خود و ديگر وسايل نقليه را دچار مخاطرات شديد مي نمايند.
رانندگاني كه قصد سبقت از وسايل نقليه هم مسير را دارند بايد پس از دادن علايم لازم (در روز با بوق زدن كوتاه و در شب با روشن و خاموش كردن چراغ جلو ويا استفاده از نور بالا و پايين )، فقط از سمت چپ انها سبقت بگيرند و پس از اتمام سبقت و طي مسافت كافي، مجددا با دادن علامت ، خودروي خود را به مسيره اوليه هدايت نمايند، به نحوي كه راه وسيله نقليه اي را كه از ان سبقت گرفته اند مسدود نكنند.
آيين نامه راهنمايي و رانندگي، سبقت گرفتن در موارد ذيل را ممنوع كرده است:
1- سر پيچ هاي تند و سربالايي هايي كه ميدان ديد راننده، كم است.
2- از 50 متر مانده به پيچ ها تا 50 متر بعد از ان يا در تقاطع راهها يا در تقاطع راه اهن.
3- در مواقعي كه روشنايي و ميدان ديد به هر علتي كافي نباشد.
4- سبقت از وسيله نقليه اي كه خود در حال سبقت گرفتن است، مگر در راهي كه به مناسبت وجود سه رديف خط كشي بريده يا بيشتر، اين عمل مجاز باشد.
5- براي اتوبوس ها و كاميون ها در معابر شهري.
6- از يكصد متر مانده به مدخل تونل ها و پل ها تا انتهاي انها.
7- در نقاطي كه با نصب علايم مخصوص ، سبقت گرفتن ممنوع اعلام شده باشد.
قابل ذكر است مسيري كه راننده مي خواهد براي سبقت گرفتن، داخل ان شود تا فاصله ي دوري از طرف مقابل، بايد خالي از هرگونه وسيله نقليه بوده و تفاوت سرعت بين وسيله‌ي نقليه او و وسيله‌ي نقليه جلويي، براي سبقت كافي باشد تا به اين ترتيب موجب به خطر انداختن خود و ترافيك سمت مقابل نگردد.
تهيه شده توسط مركز اطلاع رساني پليس اصفهان